مشاغل و سمتهاي مورد تصدي :

حسین آسایش پس از اخذ مدرك دكترای جغرافیای انسانی با گرایش روستاشناسی از پاریس، به ایران مراجعت كرد و در دانشگاه تبریز با مرتبه علمی استادیاری استخدام شد. وی تا سال 1364 (تا زمان بازنشستگی) در همان دانشگاه بود. ایشان پس از بازنشستگی به تهران منتقل و در دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت علمی خود را مجدد شروع كرد و در دوره های كارشناسی ارشد و دكتری از سال 1370 به بعد (تاكنون) به تدریس پرداخت. ایشان در كنار تدریس و تحقیق، دارای سمتهایی بودهاند كه می توان به موارد زیر اشاره كرد: - عضو هیئت علمی و دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی تهران (واحد علوم و تحقیقات) - موسس و رئیس مركز تحقیقات روستایی دانشگاه تبریز (این موسسه دومین موسسه بعد از موسسه تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران بود) - موسس و رئیس دفتر طرح و برنامه ریزی دانشگاه تبریز - مدیر كل اداره كل بودجه و تشكیلات دانشگاه تبریز - مدیر كل اداره كل خدمات دانشگاه تبریز - مشاور وزارت جهاد كشاورزی در سازمان امور اراضی در تهیه برنامه دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران - عضو كمیته شورای برنامه ریزی آموزش عالی در برنامه سوم توسعه جمهوری اسلامی ایران - عضو انجمن جغرافیایی فرانسه
مراکزی که فرد از بانیان آن به شمار می آید : حسین آسایش دوره دكترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی را در دانشگاه آزاد اسلامی تهران راه اندازی كرده است. وی همچنین موسس مركز تحقیقات روستایی دانشگاه تبریز (این موسسه دومین موسسه بعد از موسسه تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران بود) و دفتر طرح و برنامه ریزی دانشگاه تبریز میباشد.

تحصيلات رسمي و حرفه اي :

پس از طی دوره ابتدایی و متوسطه در تبریز، در رشته تاریخ و جغرافیا و علوم تربیتی در دانشگاه تبریز پذیرفته شد و در سال 1336 از همان دانشگاه فارغ التحصیل گردید. وی به علت شاگرد اولی از طرف دولت در سال 1339 به فرانسه عزیمت كرد و در دانشگاه سوربون پاریس به تحصیل پرداخت و دكترای جغرافیای انسانی با گرایش روستاشناسی را با درجه عالی از انستیتو جغرافیای دانشگاه سوربن پاریس دریافت كرد.

خاطرات کودکي :

از دوران كودكی خود خاطرات زیادی بیاد دارد كه از آن جملهاند: تشكیل حكومت ملی دموكرات در آذربایجان به دست جعفر پیشهوری، قطع رابطه با حكومت مركزی به مدت دو سال، چاپ اسكناسهایی به زبان تركی، مكاتبات اداری به زبان آذری، تدریس در دانشگاهها و مدارس به زبان آذری (كتابهای موجود هم به زبان تركی چاپ شده بودند)، تاسیس اولین دانشگاه در تبریز، انتصاب آقای بیریا به سمت ریاست فرهنگ و ...

استادان و مربيان :

از دوران تحصیل خود اساتید و مربیانی داشته است كه در زندگی علمی وی تاثیر بسزایی داشتند كه از آنجمله می توان به چند تن اشاره كرد: آقای میرزا عبدالله ساویز (مدیر مدرسه ابتدایی و متوسطه)، آقای دربندی (معلم كلاس سوم ابتدایی)، آقایان دكتر تاجبخش، دكتر صوفی املشی، دكتر ودیعی (اساتید دوره كارشناسی)، پروفسور ژرژ (استاد معروف دانشگاه سوربن دوره دكتری).

جوائز و نشانها :

اخذ مدال درجه اول فرهنگ به مناسبت شاگرد اولی در مقطع كارشناسی در سال 1337 - دریافت لوح تقدیر سپاس از دست آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان استاد برگزیده جغرافیا و برنامه ریزی توسعه روستایی در ایران - اخذ لوح تقدیر از دومین همایش ملی توسعه روستایی ایران در سال 1386 - و چندین لوح تقدیر دیگر و از دیگر سران عالی رتبه كشور

شاگردان :

حسین آسایش درباره شاگردان خود چنین می گوید: شاگردانم كه در موقعیت بسیار مهم و كلیدی مشغول به فعالیت هستند، خیلی زیاد است، از جمله چند نفر وكلیل مجلس شورای اسلامی، دو نفر در سازمان ملل در كمیته بحران جمعیت و دهها استاد و روسای دانشگاهها. دكتر قالیباف و سرلشكر مصطفوی هم از دانش آموختگان دكتر آسایش میباشند.

چگونگي عرضه آثار :

انتشار 17 جلد كتاب دانشگاه مربوط به مسائل و مشكلات و برنامه ریزی روستایی توسط دانشگاههای كشور - مدیریت و اجرای 11 طرح تحقیقاتی روستایی منطقه ای و ناحیه ای در ایران - مدیریت و اجرای 3 طرح بین المللی مربوط به مسائل روستایی ایران - انتشار 20 مقاله در نشریات مختلف داخلی و خارجی مربوط به مسائل روستایی

خاطرات و وقايع تحصيل :

از تحصیل در مدارس به زبان آذری خاطراتی به یاد دارد. وی از مدیر مدرسه خود چنین نقل می كند: مدیر مدرسه ما فرد خوبی بود كه به گفته خودش چندین بار مدرسه اش را به خاطر اینكه سواد آموزی گناه است به آتش كشیده بودند و بعدها معلوم گردید كه فرزندان آنها در انگلستان مشغول به تحصیل بودند.

همسر و فرزندان :

حسین آسایش متاهل است. وی دارای سه فرزند پسر است. فرزند ارشد در آمریكا بسر می برد و یك كمپانی در رابطه با هوا و فضا و ناسا دارد. دیگر فرزندانش شغل پدر را ادامه نداده و وارد بازار كار شدند و هم اكنون از تاجران بنام بازار میباشند.

والدين و انساب :

پدر حسین آسایش، خیاط بود و امور خیاطی استاد محمدحسین شهریار را بر عهده داشت. پدر بزرگش به حرفه علافی مشغول بود كه در زمان خود شغلی مهم بوده است. مادر ایشان نیز خانهدار بوده است.

اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي :

در خانواده ای از نظر شرایط مادی متوسطی بدنیا آمد. او به همراه خانواده (هفت خواهر و برادر) در خانه 250 متری در تبریز در كنار پدری خیاط زندگی میكرد.

هم دوره اي ها و همکاران :

مرحوم دكتر فرید، دكتر محمود پور، دكتر سید رحیم مشیری، دكتر عزت الله عزتی، دكتر پرویز كردوانی و ... از همكاران و همدورهایهای حسین آسایش میباشند.

وقايع ميانسالي :

دكتر حسین آسایش پس از بازنشستگی به تهران منتقل شد و دوره دكتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی را در دانشگاه آزاد اسلامی تاسیس كرد.

فعاليتهاي ضمن تحصيل :

در كنار تحصیل به آموزش حرفه خیاطی نزد پدر می پرداخت و همچنین در مقاطع ابتدایی و متوسطه به تدریس مشغول بود.

آرا و گرايشهاي خاص :

حسین آسایش در زمینه های پیرامون مسائل روستا در ایران و جهان به تحقیق و مطالعه می پردازد.

آرا و گرايشهاي خاص :

علوم انسانی